Odpust ku czci św. Mikołaja Bpa

Św. Mikołaj znany również jako Mikołaj z Bari to święty katolicki i prawosławny. Najstarsze przekazy na temat jego osoby pochodzą z VI wieku. Urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także uczuleniem na niedolę bliźnich. Chętnie dzielił się swoim rodzinnym majątkiem  z potrzebującymi. Wybrany na biskupa miasta Miry podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu większej jeszcze chwały. W czasie zarazy, jaka nawiedziła jego strony, usługiwał zarażonym z narażeniem własnego życia. Po długich latach błogosławionych rządów Święty odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia (stało się to między rokiem 345 a 352). Ciało Świętego zostało pochowane ze czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087. Dnia 9 maja tegoż roku zostało przewiezione do miasta włoskiego Bari. Dnia 29 września 1089 roku papież bł. Urban II uroczyście poświęcił jego grobowiec w bazylice wystawionej ku jego czci.
Najstarsze ślady kultu św. Mikołaja napotykamy w wieku VI. W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach pod patronatem św. Mikołaja stypendiów i zapomóg. O popularności św. Mikołaja jeszcze dzisiaj świadczy piękny zwyczaj przebierania ludzi za św. Mikołaja i rozdawanie dzieciom prezentów.
Postać Świętego, mimo braku wiadomości o jego życiu, jest jedną z najbardziej barwnych w hagiografii. Jest patronem Grecji, Rusi, Antwerpii, Berlina, Miry, Moskwy, Nowogrodu; bednarzy, cukierników, dzieci, flisaków, jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy, notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych, rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy.

Najstarsza informacja, pochodząca z protokołu wizytacyjnego z 1583 roku, wymienia jako patrona kościoła parafialnego w Zblewie tylko św. Mikołaja. Nie wiadomo, czy tak było rzeczywiście, czy też stało się to na skutek pomyłki wizytatora, gdyż później zawsze na pierwszym miejscu bywał wymieniany św. Michał Archanioł, natomiast jako drugorzędny – św. Mikołaj. I tak pozostało do dzisiaj, chociaż powojenne diecezjalne roczniki statystyczne wymieniają tylko św. Michała.